[Issue 28] Βόλτα δροσιάς (για παγωτό ντε) στην Αθήνα 🍨
Καλησπέρα καλησπέρα,
Θυμάστε ποια δύο πράγματα κάναμε τα καλοκαίρια όταν είμασταν παιδιά; Μετρούσαμε μπάνια και παγωτά! Ε, ποια καλύτερη στιγμή να μιλήσει η στήλη για παγωτά, από αυτές τις μέρες που ο υδράργυρος έχει χτυπήσει ρεκόρ εποχής; Και καθώς είμαστε ολίγον γκουρμέ, μην περιμένετε ότι θα σας μιλήσουμε για τα παγωτά ψυγείου της γειτονιάς, αλλά για τις καλύτερες, αγαπημένες και πιο πρωτότυπες γεύσεις παγωτού και gelato της Αθήνας.
Τη βόλτα δροσιάς πραγματοποίησε ο φίλος και foodie Νίκος Λεβαντής (@niklevantis), οπότε αυτή τη φορά θα τον ακολουθήσουμε παρέα!
Le Greche (Μητροπόλεως 16, Αθήνα)
Αρχίζω όσο πιο κεντρικά γίνεται από το Le Greche. Νομίζω είναι από τα πιο γνωστά, με εξαιρετικό παγωτό φιστίκι (για μένα αυτό είναι μέτρο σύγκρισης για την ποιότητα/άποψη ενός μαγαζιού). Δεν είναι όμως η συγκεκριμένη γεύση η πρώτη μου επιλογή, καθώς το Cioccolato Prugne Rum είναι ένας πολύ δυνατός συνδυασμός που δύσκολα ξεχνάς.
Oggi (Βουλής 17, Αθήνα)
Εκεί δίπλα βρίσκεται το Oggi, στο οποίο βρήκα την κλασσική (όπως έμαθα) Ιταλική συνταγή που συνδυάζει κρόκο αυγού, λεμόνι και κρασί, Cream All’ Uovo. Ναι, δεν μετράει μόνο η ποιότητα της πρώτης ύλης και ο σεβασμός σε αυτή κατά την παρασκευή, αλλά και ο ιδιοφυής (δεν είναι;!) συνδυασμός υλικών. Αυτός πιστεύω είναι τέτοιος, και “γράφει” πολύ έντονα.
Dickie Dee (Βουλής 23, Αθήνα)
Ανάμεσά τους βρίσκεται το Dickie Dee, που φτιάχνει ίσως την αγαπημένη, πιο-comfort-δε-γίνεται γεύση παγωτού Τσουρέκι την οποία κατ’ εξαίρεση συνδυάζω με toppings (Nutella + τριμμένα φιστίκια). Όμως από το συγκεκριμένο, για να παίξω τίμια, αν πρέπει να διαλέξω μια σκέτη γεύση, αυτή είναι η Κανέλα, Σταφίδες, Ρακί η οποία είναι ισορροπημένη και ξεχωριστή ταυτόχρονα.
ΒΟΝ ΒΟΝ fait maison (Πετράκη 30, Αθήνα)
Από το Bon Bon, στον πεζόδρομο της Πετράκη, τι να πρωτοδιαλέξει κανείς. Η ποιότητα παρασκευής “φωνάζει” σε όλες τις γεύσεις, ωστόσο θεωρώ πολύ επιτυχημένο το αποτέλεσμα του συνδυασμού Ταχίνι με Μέλι, το οποίο δεν είχα σκεφτεί προκαταβολικά πως θα παραπέμπει σε παστέλι, ωστόσο η εφαρμογή του σε παγωτό είναι πάρα πολύ εθιστική, και βεβαίως δροσερή!
Κόκκιον (Πρωτογένους 2, Αθήνα)
Κατηφορίζοντας ή ανηφορίζοντας (;) προς Ψυρρή, από το Κόκκιον διαλέγω με κλειστά μάτια Μασκαρπόνε, Περγαμόντο, Πετιμέζι. Και δε περιμένω καθόλου. Αρχίζω να το τρώω πριν καν κατέβω τα σκαλάκια του για να βγω στο δρόμο (εντάξει, έχω κάνει αρκετή υπομονή να πληρώσω πρώτα)!
Maraboo (Αρχελάου 17, Αθήνα)
Προς τα ανατολικά, ξεχωρίζει σίγουρα το αγαπημένο Maraboo, που τολμά να κάνει παγωτό Κεράσι. Και λέω “τολμά”, γιατί χρειάστηκα αρκετή πειθαρχία για να το δοκιμάσω, προσπαθώντας να παρακάμψω τις κακές αναμνήσεις που προκαλεί η κακή γεύση ψεύτικου κερασιού σε καραμέλες για το λαιμό ή σε σιρόπια. Good job Maraboo! Όλα τα καλά του φρέσκου κερασιού μαζεμένα σε μία καθαρά καλοκαιρινή γεύση. Όμως, δεν μπορώ να μην αναφερθώ και στο σπάνιο αποτέλεσμα ανάμιξης Ανθότυρου, Κρασιού και Σταφίδων. Πραγματικά δε ξέρω που το σκέφτηκαν αυτό το αριστούργημα (!), αλλά από μόνος του ο ιδιαίτερος συνδυασμός δημιουργεί κατά τη γνώμη μου επιπλέον λόγο για να το… τσούξετε!
Django (Βεΐκου 15, Αθήνα)
Σε αντίστοιχη κατεύθυνση -έμφαση στην πρώτη ύλη και μονοθεματικές γεύσεις από φρούτα/υλικά-, κινείται και το Django, το οποίο είχα επισκεφτεί πρώτη φορά στη Σύρο και με ενθουσιασμό ανακάλυψα πως άνοιξε πρόσφατα και στο Κουκάκι. Η παρασκευή των παγωτών γίνεται μπροστά στα μάτια σου, ωστόσο αυτό το “εφέ” δεν εντυπωσιάζει περισσότερο από τις γεύσεις τους! Από τις ελάχιστες συνδυαστικές γεύσεις του είναι το “Σορμπέ σοκολάτα με τσίλι”, το οποίο είναι no-brainer, ειδικά αν σου αρέσουν τα καυτερά, ακόμα και αν δεν είσαι ιδιαίτερα fun της σοκολάτας σε παγωτό, όπως εγώ. Ξανά και ξανά παρακαλώ!
Kayak (Bύρωνος 1, Αθήνα)
Δε θα μπορούσα να μην αναφερθώ στη γεύση “Μαστίχα Ροζ πιπέρι” του Kayak. Ίσως επειδή είναι υλικά που δεν έχουν χρησιμοποιηθεί στα προηγούμενα και έτσι συμπληρώνεται η παλέτα γεύσεων, αλλά σίγουρα αξίζει τη θέση του στο συγκεκριμένο shortlist γεύσεων, στις οποίες επιστρέφω πάντα με μεγάλη χαρά.
Τούλα (Ευτυχίδου 41, Αθήνα)
Last but not least, ίσως το παλαιότερο και παραδοσιακότερο από όλα τα παραπάνω, με έντονη αίσθηση συνοικιακού ζαχαροπλαστείου (δεν είναι εξειδικευμένο στο παγωτό), το οποίο πάει καιρός που έχει λανσάρει το παγωτό Μουστάρδα. Το βρίσκεις στην Τούλα στο Παγκράτι, και η “μουστάρδα” προέκυψε από το χρώμα του και μόνο. Αν νομίζεις πως η ονοματοδοσία του είναι αυτή που το έκανε να ξεχωρίσει, κάνεις λάθος! Πρόκειται για πολύ επιτυχημένο συνδυασμό υλικών (Ροδόνερο, καραμέλα, κρέμα βανίλια) για τον οποίο έχουν γράψει μέχρι και οι New York Times, long before ice cream was cool στην πόλη μας!
→ Αν δοκιμάσετε κάποιο από τα παγωτά, 99% θα το βγάλετε φωτογραφία (στο 2021 ζούμε). Αν το βγάλετε, θα το βάλετε στο Instagram. Τέλεια, κάντε τη στήλη tag στο @kalavros (στο Instagram, το Twitter ή όποιο άλλο μέσο) και θα σας κάνω re-post. Deal.
Καλό γλείψιμο!
Υ.Γ Όπως κάθε φορά, όλα τα μέρη που προτείνονται σε αυτό το issue, αλλά και όλα τα προηγούμενα, υπάρχουν και σε αυτό εδώ το Google Maps, για τη δική σας ευκολία. Αν σας αρέσει αυτό το newsletter, κάντε αυτό που θα κάνατε και με ένα τέλειο πιάτο φαγητό: Mοιραστείτε το με τους αγαπημένους σας ανθρώπους, πατώντας το “share button” ακριβώς κάτω από το κείμενο.